immigrant poetics

my hurt hearts

μονόζυγο μοναξιάς.
μονά ή ζυγά;
κέρδος ή κέδρος;

αειθαλές κορμί
αεί θα λες
έρημη ορμή
φέρνει τα
πάνω κάτω

Immigrant Poetics_A Presentation

How does an immigrant make a home in a foreign tongue? How does an immigrant dispel their foreignness to feel comfortable in the language, a new linguistic homing? Immigrants' encounters with the host society show both a displacement, a distance from the mother tongue, while often simultaneously displaying a project of familiarization with the host language. These encounters entail entering, navigating, and claiming a new linguistic—and therefore cultural—terrain, presenting the wonders of the new and the perplexity of cultural complexity. Nuances, even basic yet historically contingent meanings in the host language, are elusive, creating ground fertile for irony, lightheartedness, and play. In this presentation I will share a corpus of poems in English and a set of bilingual, Greek/English poetic plays that speak to the unstable—and therefore disruptive and creative—encounter with a foreign tongue. Within them, the speaker, an immigrant persona, turns linguistic distance into proximity to rewrite routines of the host society into playful surprises. The poems aspire to linguistic dexterity as they underline the anxiety of the persona's linguistic alterity, coupled with accents, misspellings, malapropisms, and all. Languages intertwine in the bilingual plays to locate instances of intimate resonance in linguistic sites where none appear at first sight.

See, http://mahindrahumanities.fas.harvard.edu/content/immigrant-poetics

λήξη σεμέστερ·

λέξη,

έλα πάρε με!

Της Διγλωσσίας

Φιλοξενείται στο Βibliotheque 

http://www.bibliotheque.gr/article/61425

Immigrant Poetics (Fake News in the Age of Celebrity)

Renown.
Re-noun, re-known.
Re. no one.

                                                               «αισθήματα των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα» 

                                                                                                                             Κ. Π. Καβάφης

πηγάδι ζωής ανεκπλήρωτης· γνωρίζαμε λίγο πολύ το μάστορα, μεθόδους, κάπως το μυστρί, λίγο πολύ και την διάμετρο. κάτι θα αλλάξει λέγαμε, να και ζάχαρη ανακούφισης, η κυριακάτικη βόλτα. κουφοί στις καθημερινές σκαλωσιές, στον γδούπο του ονείρου σου μπετόν. πηγάδι αγχόνη σε αποτελείωσε, αν δεν το είδατε ρωτήστε τα μάτια της στον ρόνγχο. πέρασε καιρός, κάπως σκεφτήκαμε, λίγο διαβάσαμε, κάτι καταλάβαμε. μετά· πολύ μετά. να ζήσουμε τώρα μ΄ αυτό το κάτι, πώς;

Απρίλιος 2015