Τώρα μας περιμένουν
Οι δυσκολίες των πεδιάδων.
Τώρα που το συλλογικό mojo μουλιάζουμε σε πολυπολιτισμικό ντάκαρι
Κι ο καθένας με μια ταυτότητα αγκαζέ στριφογυρίζει
Τώρα που η Ιστορία κονκάρδες κληρονομιάς διαφημίζει
Κι ο καθένας ένα τραύμα δημόσια θεραπεύει
Τώρα που η αγορά με ρυθμούς σάλσας μας θωπεύει
Και οι απανταχού τεμενάδες προς τη μεσαία τάξη προωθούμενοι
Τώρα που οι περικοπές μεσαιωνικοί πελέκεις αιωρούμενοι
Και κεράκι ανάβουμε που διαφυλάξαμε, τι θαύμα, την αξιοπρεπή μας την δουλειά
Τώρα που τα περιοδικά μόδας, αρώματα μεθυστικά, χαλκομανίες στα χαλιά
Μετάλλια ευαισθησίας απονέμουν, η διαφήμιση καταχώρισε
Τώρα που το nine-to-five σε seven-to-seven ξεχείλισε
Και σαν ευρυχωρία πλέον την καμπάνα του φορούμε
Τώρα που adjuncts και lecturers ποδοπατούμε
Σε χώρους που προοδευτικούς αποκαλούμε
Τώρα που οι ποιητές πάλι προς τις κοιλάδες της ομοιοκαταληξίας ροβολούμε
Και οι ακαδημαϊκοί στοιχειωμένοι στοιχιμένοι σε Ford assembly line γεννοβολούμε
Τώρα ποιός ο εχθρός;
Σε ποιές πεδιάδες;
Ποιές οι αγωνίες μας;
