την καυτήν καθ΄εαυτήν στιγμήν
που φυσαλίδες-βεζούβιοι
ξεπερνούν όρια θερμοκρασίας
σε ντελίριο συγχρονισμού
– άρωμα ηδονικό και εκ βαθέων αναστάτωση συνάμα –
βροντοκοπάει με λύσα τον τοίχο ο διπλανός.
Αυτά τα στοιβαγμένα διαμερίσματα,
το ένα θαρρείς μέσα στο άλλο.
Αυτές οι ανύπαρκτες μονώσεις.
Ούτε γλυκό βαρύγλυκο καμάκι
να πετύχει με την ησυχία του
καϊμάκι δεν μπορεί κανείς.
Σεπτέμβριος 2011 - Μάιος 2012
No comments:
Post a Comment