Σημεία Γραφής

Ακροπατείς στα όρια
συνόρου σε πορεία,
βαρίδιο η τροχιά
νάρκη η ισορροπία.

Εκεί που πατήθηκε ζωή, ίχνος ποιήματος πώς;
Εκεί που θάφτηκε εαυτός, εξουσία ποιά;
Εκεί που διέσχισε o άλλος, γόπα γιατί;

Ρωτάς για το ελάχιστο
–πώς αυτό το κάποτε μεγαλύτερο από μικρό, τώρα μικρότερο;

Φθαρμένα αποσιωπητικά σε μικροσκόπια
–πόσες εκτελέσεις ανά καθημερινό γραμμάριο;

Ζυγίζεις υγρασίες ζωής
αυτές τις αντίστροφες γαργάρες
–δάκρυα ή ιδρώτας λένε όσοι δεν γνωρίζουν μούχλα φίμωτρου.

Αναπνέεις, λες, εκεί που
δεν είναι αρχή
δεν είναι ράχη
δεν είναι χάρη
εκεί που
είναι χείρα
παραπεταμένης ιστορίας
σάρκα και οστά ακριβώς
εκεί που
το αγκιστρωτό
απογειώνει
την φάλαγγα την ονυχοφόρο
εκεί που
πίεση αφή
το μείζον πολύγωνο
αρθρώνει περιφρονημένο άρθρο
όπως ακριβώς η τριβή
ανορθώνει άρθρωση
στον καρπιαίο σωλήνα
σε κλείδωση κλειδί
εκεί ένα κεφάλαιο 
καταφέρνεις λές
εκεί ακριβώς που
φαγώνεται μια ζωή.





Νοέμβριος 2011 - Αύγουστος 2012, Ιούλιος-Αύγουστος 2013

Οχάιο, Όρεγκον