Όμως η συνύπαρξη των αντιθέτων, ή, με άλλα λόγια, η συντήρηση της αντιθετικότητας του διασπορικού υποκειμένου δημιουργεί έναν νέο λόγο «πέρα δυϊσμών» που παραλαμβάνει η γλώσσα. Στην ποιητική γλώσσα δημιουργείται η συμμαχία παλιού και νέου, κλασικού και σύγχρονου, νεωτερικού και μεταμοντέρνου, που δεν πραγματοποιείται σε έναν μεταφυσικό χώρο αλλά σε έναν χώρο κειμενικό, διευρυνόμενης σημασίας και μετα-φραστικής ελευθερίας: ο Old World γίνεται ΓέροςκαιΓερός, o New World ΝέοςΚενεός.
...
No comments:
Post a Comment